گوهر از خاک بر آرند و عزیزش دارند           بخت بد بین که فلک گوهر ما برده به خاک

انا لله و انا الیه راجعون

هر از گاهی در گذر زمان، در گذر بی ­صدای ثانیه ­های دنیای فانی، نوای اندوه ­بار وداع به گوش می‌رسد و جرس کاروان از رحیل مسافری دیگر خبر می­ دهد. این بار مسافرمان عزیز شریفی است که نامش تا دنیا هست، باقی و جاودان است، زیرا «زنده آن است که نامش به نکویی ببرند»

اینجانب، درگذشت تألم‌بار دکتر محمدرضا حافظی، رئیس جامعة خیرین مدرسه‌ساز و ریاست هیات امنای بنیاد ملی حامیان و خیرین دانشگاه فنی و حرفه ایرا به جمیع انسان‌های نیک‌اندیش و خیر و جامعة آموزشی کشور تسلیت عرض می‌کنم. بی‌شک، دل‌های  بسیاری در فقدان و فراغ چنین بزرگ‌‌مردی که در راستای اعتلای نظام آموزشی کشور و ساخت مدرسه در اقصی‌نقاط سرزمینش اهتمام وافر داشته و سعی بسیار نموده، سوگوار است.

از خداوند رحمان و غفار برای آن فقید سعید، غفران و رحمت الهی و برای بازماندگان صبر جزیل و سلامتی مسئلت دارم.

ابراهیم صالحی عمران

رئیس دانشگاه